Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε από διάφορα στελέχη της Toyota, υψηλόβαθμα αλλά και λιγότερο ψηλά στην ιεραρχία, ότι το πλάνο της ιαπωνικής εταιρίας όσον αφορά στα πισωκίνητα sports cars της περιλαμβάνει 3 μοντέλα. Η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν περιλάμβανε τρία μοντέλα και ίσως αυτός να είναι ένας λόγος για τον οποίο η Toyota εστιάζει σε αυτόν τον αριθμό. Το πρώτο μέρος για τον συγκεκριμένο τύπο αυτοκινήτου ήρθε για την Toyota με την βοήθεια της Subaru. Ο λόγος φυσικά για το GT86 του 2012 που μετονομάστηκε σε GR86 για την δεύτερη γενιά του δέκα χρόνια αργότερα. Το δεύτερο μέρος έγινε εφικτό με την βοήθεια της BMW. Η Z4 της γερμανικής μάρκας μεταμορφώθηκε το 2019 σε Toyota Supra με πολλούς από τους φανατικούς οπαδούς να βγάζουν σπυριά και την πλειοψηφία του κόσμου να αναρωτιέται/συλλογίζεται αν το αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι εν τέλει καλύτερο από το να μην είχαμε ποτέ μία νέα Supra.
Η ουσία είναι ότι απομένει το τρίτο μέρος και εδώ έρχεται ένα ακόμα δημοσίευμα που αναφέρει ότι η Toyota όχι μόνο εξετάζει το ενδεχόμενο λανσαρίσματος ενός πισωκίνητου sports car με μικρότερο μέγεθος και πιο προσιτή τιμή από το GR86, αλλά δουλεύει ενεργά προς αυτή την κατεύθυνση. Το δημοσίευμα του έγκριτου μέσου τοποθετεί μάλιστα την παρουσίαση του νέου μοντέλου, του Βενιαμίν της γκάμας των πισωκίνητων sports cars της Toyota, το 2026 ώστε να τεθεί αντιμέτωπο με το Mazda MX-5 που λογικά, θα είναι πρακτικά πανομοιότυπο τουλάχιστον από πλευράς μεγέθους. Παρά το γεγονός ότι η αγορά κλίνει ολοένα και περισσότερο στον εξηλεκτρισμό και οι κατασκευαστές απομακρύνονται από κατηγορίες με μικρούς όγκους παραγωγής, η Toyota πιστεύει ότι υπάρχει κοινό για ένα τέτοιου είδους μοντέλο.
Φαντάσου ένα μοντέλο σαν το S-FR concept που παρουσιάστηκε πίσω στο μακρινό 2015 και φημολογούνταν ότι εξοπλίζεται με έναν τρικύλινδρο, υπερτροφοδοτούμενο βενζινοκινητήρα 150 ίππων που στέλνει την δύναμη στους τροχούς του πίσω άξονα. Ο λόγος για τον οποίο η συγκεκριμένη φήμη αναζωπυρώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι επειδή η Toyota δεν είναι αναγκασμένη να κάνει το μικρό sports car μόνη της. Γιατί να μην ενώσει τις δυνάμεις της με την Daihatsu ή ακόμα και την Suzuki όπως έκανε για τα άλλα δύο πισωκίνητα sports car της. Σκέψου για παράδειγμα να υπάρχει από τη μία η έκδοση παραγωγής του Daihatsu “Vision Copen” που είδαμε στην έκθεση του Τόκιο τον περασμένο Οκτώβριο και από την άλλη, το αντίστοιχο Toyota; Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Το ένα θα μπορούσε μάλιστα να είναι cabriolet και το άλλο coupe… Η Toyota έχει αποδείξει ότι όταν θέλει να κάνει κάτι, το κάνει χωρίς να υπολογίζει ιδιαίτερα το κόστος. Γιατί να μην θέλει να κάνει κάτι τέτοιο λοιπόν;
