Ντόμινο αλλαγών στην ανθρωπογεωγραφία της Βουλής, με τη Νέα Δημοκρατία να μεγαλώνει την παρουσία της στα έδρανα, αλλά και με τα υπόλοιπα κόμματα να αβγατίζουν τις δυνάμεις τους, θα προκαλούσε μία ενδεχόμενη απόφαση της δικαιοσύνης να ρίξει στον «Καιάδα» τους 10+2 εκλεγμένους βουλευτές των Σπαρτιατών.
Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αλλάξουν χέρια οι έδρες που κέρδισε το κόμμα – «βιτρίνα» στην Α’ Αθηνών, στη Β1 Βόρειου τομέα Αθηνών, στη Β2 Δυτικού τομέα Αθηνών, στη Β3 Νότιου τομέα Αθηνών, στη Β’ Πειραιώς, στην Ανατολική Αττική, στην Α’ Θεσσαλονίκης και στη Β’ Θεσσαλονίκης, στην Αχαΐα, στην Αιτωλοακαρνανία, στη Λάρισα και στο Ηράκλειο.
Τα σενάρια για την τύχη των 12 εδρών των Σπαρτιατών, σε περίπτωση που το Εκλογοδικείο τους κηρύξει έκπτωτους είναι συγκεκριμένα με τους περισσότερους συνταγματολόγους να συμφωνούν πως το πιθανότερο και ορθότερο ως προς τον εκλογικό νόμο, είναι να μοιραστούν αναλογικά στα κόμματα ανάλογα με το αδιάθετο υπόλοιπο στις περιφέρεις που είχε βουλευτές το κόμμα του κ. Στίγκα.
Η ΚΟ των Σπαρτιάτων/φωτό αρχείου eurokinissi
Μιλώντας στο Flash.gr, ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, συνταγματολόγος και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Χρυσόγονος, ξεκαθαρίζει ότι μόνο μια κατανομής των εδρών με βάση το αδιάθετο υπόλοιπο στις περιφέρειες που οι Σπαρτιάτες εξέλεξαν βουλευτή, αποτελεί συνταγματικά ορθή λύση.
Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά:
«Αν αποφασισθεί από το εκλογοδικείο (ΑΕΔ) η έκπτωση των βουλευτών που εξελέγησαν με το κόμμα των Σπαρτιατών, για λόγους που αφορούν και στους 12 εκλεγέντες (δηλ. εφόσον κριθεί ότι ο υποκρυπτόμενος επικεφαλής του κόμματος ήταν ο κατάδικος κ. Κασιδιάρης, κατά παράβαση του εκλογικού νόμου), δύο είναι οι δυνατές λύσεις:
Είτε επαναληπτικές εκλογές στις 12 περιφέρειες (λύση, όμως, που θα μεταβάλλει το νόμιμο γενικό αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου, αφού εκτείνεται σε πολλές περιφέρειες), είτε ανακατανομή των 12 εδρών, με βάση το αποτέλεσμα του Ιουνίου.
Στην πρώτη περίπτωση όμως, θα παραβιαζόταν έτσι το άρθρο 52 του Συντάγματος (ελεύθερη και ανόθευτη έκφραση της λαϊκής θέλησης), επειδή θα εισάγονταν κατ΄ ουσία εκ των υστέρων πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα για τις συγκεκριμένες έδρες, αλλοιώνοντας αναδρομικά τους όρους διεξαγωγής των εκλογών τον Ιούνιο 2023.
Στην δεύτερη περίπτωση χωρούν δύο εναλλακτικές:
α) πλήρωση της κάθε έδρας χωριστά σε κάθε εκλογική περιφέρεια και απόδοσή της στο κόμμα που, στη συγκεκριμένη περιφέρεια, έχει το μεγαλύτερο αδιάθετο υπόλοιπο ψήφων (εννοείται: από τα κόμματα που πέρασαν το 3% και μπήκαν στη Βουλή στις εκλoγές του Ιουνίου),
β) υπολογισμός, με βάση το συνολικό ποσοστό που πήρε το κάθε κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου, του πόσες από τις 12 έδρες δικαιούται κάθε κόμμα και πλήρωση με βάση το πού το κάθε κόμμα διαθέτει το μεγαλύτερο υπόλοιπο, αρχίζοντας από το μικρότερο σε ποσοστά κόμμα και πηγαίνοντας στο μεγαλύτερο.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ΝΔ θα λάμβανε 5 έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ 2, το ΠΑΣΟΚ 2, το ΚΚΕ 1, η Ελληνική Λύση 1 και η Νίκη 1 έδρα. Η Πλεύση Ελευθερίας καμία έδρα (δεν έχει επαρκές υπόλοιπο)».
Σύμφωνα με τον κ. Χρυσόγονο: «Το ΑΕΔ είναι αυτό που αποφασίζει κατά διακριτική ευχέρεια, αλλά σεβόμενο τις κατευθύνσεις του εκλογικού νόμου και αλλοιώνοντας όσο το δυνατό λιγότερο το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου. Επιλογές όπως η καταμέτρηση των ψήφων των Σπαρτιατών με τα εκτός Βουλής κόμματα, ή ο επανυπολογισμός των ποσοστών όλων των κομμάτων με αφαίρεση των ψήφων των Σπαρτιατών, θα ήταν αντίθετες στην έγκυρα εκφρασμένη, μέσα από τις εκλογές του Ιουνίου, λαϊκή κυριαρχία, άρα θα ήταν αντισυνταγματικές».
